Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
istəkli — 1. is. Sevgili. <Fərman:> Ata, mənə dövlət lazım deyil, . . mənə ancaq öz istəklim lazımdır. Ə. H.. <Səriyyə:> Neçə illər idi ümid edir idim ki, gələcəkdə Rüstəm əmim oğlu istəklim ilə bəxtiyar yaşayacağam. C. C.. Gül ey doğma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
KLI — ist die Abkürzung für: Klingon Language Institute zwei österreichische Konrad Lorenz Institute Konrad Lorenz Institut für Evolutions und Kognitionsforschung in Altenberg Konrad Lorenz Institut für Vergleichende Verhaltensforschung in Wien … Deutsch Wikipedia
inəkli — sif. İnəyi olan. Qonşunu iki inəkli istə ki, özün də bir inəkli olasan. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
klibt — kli̇̀bt išt. Kli̇̀bt kli̇̀bt danti̇̀s … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
əziz — ə. istəkli, sevimli. Əzizi Misir Misirin əzizi (Yusif peyğəmbər haqqında işlədilir) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əziz — sif. <ər.> 1. Sevimli, istəkli, ürəyə yaxın. Əziz oğul. Əziz yoldaş. Əziz dostlar! – <Yusif:> Açım kağızı, görüm, mənim əziz nuri çeşmim Şamdan bəy nə yazır? N. N.. Amma Züleyxa, Əsgərin əziz qardaşı ilə olan pis rəftarını görüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gül — is. <fars.> 1. Çiçək (danışıqda «qızılgül» mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – . . Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan. (Bayatı). Bir gül ilə bahar olmaz. (Ata. sözü). . . Hər gülün, hər çiçəyin öz adı, öz surəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tac — f. hökmdarın başına qoyduğu hakimiyyət rəmzi sayılan bəzəkli və qiymətli örtük. Taci sər «baş tacı» m. əziz, sevimli, istəkli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
udmaq — 1. f. 1. Udlaq əzələlərinin hərəkəti ilə bir şeyi ağız boşluğundan qida borusuna və mədəyə ötürmək. Həbi udmaq. Bütöv tikəni udmaq. – Dəryalar tutdu məni; Naqqalar uddu məni; Əziz, istəkli dostum; Nə tez unutdu məni? (Bayatı). Qoca hülqumunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soyutmaq — f. 1. Bir qədər soyuq eləmək, soyuq hala salmaq, soyumasına səbəb olmaq. Pəncərəni açıb otağı soyutmaq. Xörəyi soyutmaq. – Nə qədər yel soyutsa da havanı; Çoban artıq büründü bərk çuxanı. A. S.. <Salman> özünü havaya verib, tərini soyudurdu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşuq — sif. <ər.> Sevilən, istənilən, məhəbbət yetirilən; sevgili, istəkli (kişi). Sitarə ilk dəfə dünyaya həqiqət nəzərilə baxdı: cavan qızın qabağında xəyali məşuqu əvəzində doğruçu əri durmuşdu. Ç.. <Dərviş:> Ruqiyyə gəlib, bir az ocağın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
